کتاب خاطرات سفیر : و من شدم ایران. من باید پاسخگوی همه نقاط قوت و ضعف ایران می بودم. انگار من مسئول همهشرایط و وقایع بودم. چاره ای نبود و البته از این ناچاری ناراضی هم نبودم. من ناخواسته انتقال بخشی از اطلاعات شده بودم و این فرصتی بود تا آن طور که باید و شاید وظیفه ام را انجام دهم. تصمیم گرفته شده بود! من سفیر ایران بودم و حافظ منافع کشورم و مردمش.
0 نظر