مذاکرات هسته ای در فاصله سال 1384 ش، هنگامی که پرونده مذاکراتی از مدیریت دکتر حسن روحانی خارج شد و به ترتیب تحت مسئولیت دکتر علی لاریجانی و سپس از سال 1386ش، دکتر سعید جلیلی قرار گرفت، شکل و چهار چوبی تازه همراه با نگرشی متفاوت یافت. اکنون به قضاوت نشستن درباره دوران گذشته براساس جزئیات و دقایق بس دشوار است و بسا منصفانه آن باشد، مسئولان آن دوران خود روایت و دلایل انتخاب مسیری را که برگزیدند، منتشر ساخته و با آحاد ملت شریف ایران به گفتگو بپردازند. با این همه، برای هیئت مذاکراتی کنونی، در آستانه مقطعی مهم، این مسئله یعنی تبیین و مستندسازی آنچه به آن مأمور بودند، امری ضروری و واجب است. نباید فراموش کرد که گسست حافظه سازمانی و انقطاع نسلی سبب می شود که مسیرهای طی گشته، دگر بار پیموده شده و نتایجی رقم خورد که علاوه بر تکرار و گردش بی پایان درون حلقه بسته تجارب قبلی، ثمره ای اندک در توسعه و پیشرفت ایران زمین برجای گذارد. بنابر همین ویژگی، با همه مشغله جاری و مسئولیت های کاری، بر آن شدیم آنچه به انجام رسید را بی کم و کاست و بر پایه بازسازی خاطرات ممکن تحریر، تنظیم و ثبت در تاریخ نماییم و در منظر داوری خوانندگان گذاریم و به یادگار ایام خدمت به امانت وانهیم.