خواب از کارهاى روانى ترس و وسواس و دیوانگى بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. عمل درهم فشردن و جابجا کردن در همه‌ى این حالات دخالت دارد، لیکن کار اصلاح و روسازى منحصر به خواب است. این اعمال گذشته از بیمارى‌هاى روانى و خواب در بسیارى از موارد مانند: فراموشى، اشتباه و لغزش دیده مى‌شود. عمل تبدیل را بیش از سایر اعمال باید در نظر داشت. براى شناختن شرایط اصلى تبدیل، باید روش تحلیل خواب را به کار بریم. هنگامى که خواب را تحلیل مى‌نماییم بخشى از خواب که وابسته به جریان‌هاى پنهانى است و یا آزرم و شرم، نمى‌گذارند که آن‌ها فاش شود. در این گاه است که کوشش داریم آن را واپس‌زده و در نهاد ناخودآگاه خویش نگهداریم. این اندیشه‌ها در خاطر ما بوده، لیکن ما در حالت ویژه‌اى هستیم که نمى‌توانیم بدانها توجه داشته باشیم. این عمل را واپس‌زدگى Refoalement مى‌نامند. این حالت احساس تنفر نسبت به اندیشه‌هاى زاییده شده مى‌باشند. در این صورت باید اذعان کرد که بین حالت پس‌رانى و صورت ظاهر خواب رابطه‌ى علت و معلولى وجود دارد. یعنى نامفهومى خواب به خاطر آن است که پاره‌اى از اندیشه‌هاى پنهانى را که در حل چیستان خواب اثر داشته‌اند به واسطه‌ى قیود اجتماعى پنهان داشته‌ایم و در نتیجه‌ى خواب دگرگون شده است.